Pytanie...?

[col. Greg]

Czyżby moja szansa?

Za mną stoi ocena mistrza

 

[tessa]

Czyżby moja szansa?

Nie obraź się, ale internet to jedno z najgorszych miejsc do szukania partnera/ki.

 

[col. Greg]

Nie obraź się, ale internet to jedno z najgorszych miejsc do szukania partnera/ki.

Przepraszam, nie było tematu.

 

[tessa]

Przepraszam, nie było tematu.

Nie gniewam się wcale .

 

[Image]

Za mną stoi ocena mistrza

Mam nadzieję, że nie ironizujesz

 

[Image]

Nie gniewam się wcale .

Tessa, dobrze, że jesteś z nami. Rozruszałaś nas trochę Dawaj znać, jak się będzie wiodło

 

[col. Greg]

Mam nadzieję, że nie ironizujesz

Nie śmiem obserwuje i się uczę, ale terakota ze mnie bo niedawno dostałem po lapach

 

[AgaAgnieszka]

Czytając cały wątek i odpowiadając na pytanie z pierwszego postu: nie, nie można się związać z młodszym. I to nie problem w tym młodszym. Ale w kobiecie. No bo patrząc na tego 20 latka po po 5 może 7 latach on już będzie za stary na tenże związek. Więc wynik wiadomy.
Nawiasem mówiąc dobre prowo. Bo nigdy ten 20latek ma być zadbany w drugą stronę, wiadomo jednak upływ czasu robi swoje, dwa że kobiety też mają kryzys wieku średniego. Kolejne: twierdzenie, że jest się stabilnym, i z niezmiennym zdaniem, oznacza że rozwój danej osoby jest zaburzony. Mimo wszystko 20 latek a 40 latek ma inne priorytety. Doświadczenie, mimo wszystko, uczy nas każdego dnia.

 

[tessa]

Tessa, dobrze, że jesteś z nami. Rozruszałaś nas trochę Dawaj znać, jak się będzie wiodło

To było tylko pytanie, moje życie jest spokojne i niezmienne od wielu lat. Nie mam w najbliższym czasie zamiaru "rzucać się" na żadnego młodego faceta. Ogólnie mam z nimi same złe doświadczenia, które nie zachęcają na bliższe z nimi kontakty . Po prostu czasami oczy i serce biegnie w ich stronę, ale na szczęście jestem rozumną i dumną dziewczyną, która ma do siebie wiele szacunku.

 

[col. Greg]

To było tylko pytanie, moje życie jest spokojne i niezmienne od wielu lat. Nie mam w najbliższym czasie zamiaru "rzucać się" na żadnego młodego faceta. Ogólnie mam z nimi same złe doświadczenia, które nie zachęcają na bliższe z nimi kontakty . Po prostu czasami oczy i serce biegnie w ich stronę, ale na szczęście jestem rozumną i dumną dziewczyną, która ma do siebie wiele szacunku.

Jak widzisz, zarówno ja i koledzy z forum podzielamyTwoje zdanie o sobie

 

[col. Greg]

Jak widzisz, zarówno ja i koledzy z forum podzielamyTwoje zdanie o sobie

Myślę, że szczególnie ujmującą jest Twoja otwartość i szczerość a to rzadką i piękna cecha

Jak widzisz, zarówno ja i koledzy z forum podzielamyTwoje zdanie o sobie

 

[tessa]

Szczerość i otwartość to luksus, na który rzadko kiedy mogę sobie pozwolić. Przecież każdy z nas jest hipokrytą, w pracy czy wobec partnera. Gdybyśmy tak mogli mówić zawsze co mamy naprawdę na myśli, to osobiście ja musiałabym zamknąć się w domu.

 

[col. Greg]

Szczerość i otwartość to luksus, na który rzadko kiedy mogę sobie pozwolić. Przecież każdy z nas jest hipokrytą, w pracy czy wobec partnera. Gdybyśmy tak mogli mówić zawsze co mamy naprawdę na myśli, to osobiście ja musiałabym zamknąć się w domu.

Ok, dlatego ktoś mądry przed laty założył forum zamknięte na którym możemy swobodnie pogadać nie narażając się na ochy, achy i inne pierdół.Zostan z nami i gadaj, bo jesteś fajna

 

[tessa]

Własnie internet ma ten najważniejszy plus, że mogę tu pisać o sprawach, o których z nikim nie rozmawiam w realu.

 

[col. Greg]

Ok, dlatego ktoś mądry przed laty założył forum zamknięte na którym możemy swobodnie pogadać nie narażając się na ochy, achy i inne pierdół.Zostan z nami i gadaj, bo jesteś fajna

Własnie internet ma ten najważniejszy plus, że mogę tu pisać o sprawach, o których z nikim nie rozmawiam w realu.

No to ja też, piona

 

[Image]

Szczerość i otwartość to luksus, na który rzadko kiedy mogę sobie pozwolić. Przecież każdy z nas jest hipokrytą, w pracy czy wobec partnera. Gdybyśmy tak mogli mówić zawsze co mamy naprawdę na myśli, to osobiście ja musiałabym zamknąć się w domu.

Nie utożsamiajmy od razu skrytości, niewyjawiania myśli z hipokryzją

 

[siwybajerant]

Myślę, że w perspektywie „dożywotniego” związku, wspomniane 15 lat może w pewnym momencie stanowić problem, choć będzie to wypadkowa wielu czynników. Zapewne takie związki się zdarzają, niemniej nie jest to proste do zrealizowania.

Z pewnością sam wygląd kobiety nie powinien być tu sprawą pierwszorzędną, bo wygląd prędzej czy później ulegnie zmianie, a z podejrzewam, że z perspektywy 25-letniego chłopaka w przypadku czterdziestolatki stanie się to stosunkowo szybko. Co ważne, czasy się zmieniają i dzisiejsze 40 w niczym nie przypominają swoich rówieśniczek z końcówki lat 90., które po czterdziestce często były prowadziły już bardziej „babcine” życie i wizualnie tak też wyglądały. Dzisiaj czterdziestolatki to nierzadko bardzo zadbane, atrakcyjne kobiety, inteligentne, ambitne, które chcą coś jeszcze w życiu przeżyć, osiągnąć. Obawiam się jednak, że nawet najbardziej atrakcyjna dzisiejsza 40., zbliżając się do 60 lat straci na swej atrakcyjności fizycznej i dla takiego, wówczas już faceta, który będzie dopiero po 40, zacznie to stanowić problem. Dlatego też w takim związku powinny zagrać inne kwestie, które takie osoby połączą.

Druga sprawa, chłopak w wieku 25 lat, wcale nie musi być jeszcze specjalnie ukształtowany psychicznie i tu też wchodzi kwestia ewentualnego potomstwa. To, że on dzisiaj zarzeka się, że nie chce mieć dzieci nie oznacza, że tak samo będzie za 15 lat i to jest dość naturalne. Ludzie się zmieniają, dojrzewają do pewnych rzeczy. Nie traktowałbym też tego 0-1.

 

[tessa]

Trudno, dalej będę sama. I udawać, że wcale mi to nie przeszkadza, tylko chwilami co najwyżej. Czasami chciałoby się do kogoś przytulić, porozmawiać, zobaczyć w czyiś oczach całą siebie, móc mieć z kimś pójść na spacer, kawę, rower, ale nic za wszelką cenę.

 

[col. Greg]

Trudno, dalej będę sama. I udawać, że wcale mi to nie przeszkadza, tylko chwilami co najwyżej. Czasami chciałoby się do kogoś przytulić, porozmawiać, zobaczyć w czyiś oczach całą siebie, móc mieć z kimś pójść na spacer, kawę, rower, ale nic za wszelką cenę.

A może za ciut Mniejszą?

 

[tessa]

A może za ciut Mniejszą?

W tym sęk, że jeśli pójdzie się na kompromisy, których się tak naprawdę nie chce, że jeśli zmniejszymy nasze oczekiwania, to zgodzimy się na coś, co nas nie uszczęśliwi, bo przez całe życie marzyliśmy o czymś innym. A później zostanie w ostatecznym rozrachunku żal, rozczarowanie i pretensje. Wolę to, co mam niż namiastkę moich marzeń.