Brak seksu z żoną

[Sex&Orgasm]

Nie uogólnijmy. Jestem w związku około dwudziestu lat, a do dzisiaj moja kobieta potrafi sprawić, że po wszystkim wyglądam jak Jezus zdjęty z krzyża.

Chodziło mi bardziej, że jego problem to problem każdego małżeństwa , co chwilę mamy jakiś post o tym że żona nie ma ochoty na seks, że kiedyś był ogień a teraz zgliszcza. Czyli typowy problem długoletniego związku i albo sobie z tym małżeństwo poradzi albo będzie zonk.
Bo takie jest życie.

 

[taki_onmaly]

dzięki wszystkim za posty pod tematem, te merytoryczne i te mniej, oraz za małe awanti musze przyznać, że na razie nie jest źle i seks występuje

 

[Don_Juan]

Po tylu wspólnych latach mają chyba prawo tak po ludzku skapcanieć, czyż nie? Seksów z fajerwerkami się zachciewa...

Pozwolę się z Tobą nie zgodzić i powiem Ci dlaczego (mimo iż napisałaś to żartobliwie ). Ja wiem, że życie nie kręci się tylko wokół seksu i do tego człowiek niezależnie od płci miewa okresy słabości z różnorodnych powodów, co jest jak najbardziej zrozumiałe i wybaczalne. Jednakże nie można pozwolić sobie na "skapcanienie", bo jest to najzwyczajniej w świecie efekt rozleniwienia się, a to już droga tylko w jedną złą stronę.

Związek to nieustanna walka o drugiego i siebie samego, a skapcanienie to poddanie się, czego żywym dowodem jest moja eks: nie tylko brak seksu, ale również brak jakichkolwiek czułości oraz bliskości na co dzień czy miłych słówek, które by mnie trzymały w ryzach. Ona zamieniła się w Kanapiarę, której egzystencja sprowadza się wyłącznie do ślęczenia przed telewizorem: skapcaniała i rozleniwiła się, a tym samym się poddała na własne życzenie, co niestety zrujnowało nie tylko jej ale i moje życie.

Skapcanienie to pokaz samolubstwa i egoizmu, amen!

 

[Lenkaa]

Pozwolę się z Tobą nie zgodzić i powiem Ci dlaczego (mimo iż napisałaś to żartobliwie ). Ja wiem, że życie nie kręci się tylko wokół seksu i do tego człowiek niezależnie od płci miewa okresy słabości z różnorodnych powodów, co jest jak najbardziej zrozumiałe i wybaczalne. Jednakże nie można pozwolić sobie na "skapcanienie", bo jest to najzwyczajniej w świecie efekt rozleniwienia się, a to już droga tylko w jedną złą stronę.

Związek to nieustanna walka o drugiego i siebie samego, a skapcanienie to poddanie się, czego żywym dowodem jest moja eks: nie tylko brak seksu, ale również brak jakichkolwiek czułości oraz bliskości na co dzień czy miłych słówek, które by mnie trzymały w ryzach. Ona zamieniła się w Kanapiarę, której egzystencja sprowadza się wyłącznie do ślęczenia przed telewizorem: skapcaniała i rozleniwiła się, a tym samym się poddała na własne życzenie, co niestety zrujnowało nie tylko jej ale i moje życie.

Skapcanienie to pokaz samolubstwa i egoizmu, amen!

Do skapcanienia najczęściej dochodzi wtedy, gdy ten ktoś czuje, że ma nas już na zawsze przykutego/przykutą do siebie, nie czuje oddechu konkurencji i wie, że może pokazać swoją leniwą, egoistyczną prawdziwą naturę bez przykrych konsekwencji.
Tylko jak poznać, że ten ktoś to typowy skapcaniarz? szczególnie trudno o to w tych pierwszych latach motylków i fajerwerków...

 

[Don_Juan]

Tylko jak poznać, że ten ktoś to typowy skapcaniarz? szczególnie trudno o to w tych pierwszych latach motylków i fajerwerków...

W tej jednej swojej wypowiedzi zadałaś pytanie...

Do skapcanienia najczęściej dochodzi wtedy, gdy ten ktoś czuje, że ma nas już na zawsze przykutego/przykutą do siebie, nie czuje oddechu konkurencji i wie, że może pokazać swoją leniwą, egoistyczną prawdziwą naturę bez przykrych konsekwencji.

... na które również sobie odpowiedziałaś.

 

[Lenkaa]

Do skapcanienia najczęściej dochodzi wtedy, gdy ten ktoś czuje, że ma nas już na zawsze przykutego/przykutą do siebie, nie czuje oddechu konkurencji i wie, że może pokazać swoją leniwą, egoistyczną prawdziwą naturę bez przykrych konsekwencji.
Tylko jak poznać, że ten ktoś to typowy skapcaniarz? szczególnie trudno o to w tych pierwszych latach motylków i fajerwerków...

Po latach dochodzę jednak do wniosku, że w gruncie rzeczy wszystko kręci się wokół seksu (i paru innych pochodnych). Bo ludzie dzielą się na dwie grupy - tych co chcą się ruchać i tych co nie chcą Tych co chcą się przytulać i tych co nie chcą. Tych co lubią się kłócić i tych co nie lubią.

 

[Lenkaa]

W tej jednej swojej wypowiedzi zadałaś pytanie...

... na które również sobie odpowiedziałaś.

Inni mogą też odpowiedzieć

 

[Don_Juan]

Inni mogą też odpowiedzieć

Tylko jak poznać, że ten ktoś to typowy skapcaniarz? szczególnie trudno o to w tych pierwszych latach motylków i fajerwerków...

Ja Ci odpowiem i dziękuję za pozwolenie.

Jak najbardziej jest pewien odsetek rasowych żałosnych Skapcaniarzy, którzy dupy z wyra ruszyć nie chcą, a ich początkowa aktywność to wyłącznie pokazówka, która szybko się skończy. Jaki to jest odsetek? Tego nie wiem i nie będę tu rzucał liczbami. Jednak z obserwacji moich wynika, że z reguły kapcanieją właśnie zdrowi aktywni ludzie, a to w wyniku jak sama zauważyłaś: świadomości braku konsekwencji swoich działań.

Również lubię wychillować wspólnie na kanapie przy dobrym filmie czy muzie popijając volty, ale nie żeby to miała być cała moja egzystencja. A co z czułościami i bliskością, wypadami na miasto lub poza miasto, romantycznym ale także dzikim seksem w domu jak i w plenerze?

Ja NIE skapcaniałem i prędzej umrę, niż doprowadzę do tego stanu - amen!