...Wyniki zaskoczyły mnie zupełnie...
Dalej czułam się jak gówno, ale przewietrzone i pospacerowane
Padłem i dalej turlam się że śmiechu
Depresja na forum
- Rozpoczęty przez Aneta cuckold
- Rozpoczęty
Padłem i dalej turlam się że śmiechu
Apropo jakby ktoś miła doła, gorszy (chujowy) dzień i potrzebował się wygadać czy poprostu pogadać o czym kolwiek to zapraszam... Bo wiem że czasem nie macie do kogo gęby otworzyć i boicie się wyśmiania, boicie się pogadać ze znajomymi, z partnerem, rodziną... Mi to swego czasu ( mega chujowego...) pomagało... pomagało wygadanie się komuś nieznajomemu kto jak się później okazało nie wyśmiał mnie a pomógł... Więc jak ktoś tego potrzebuje to śmiało... I trzymajcie się... Jesteście wielcy każdy z was 
Szacun!... trzymajcie się... Jesteście wielcy każdy z was
Żaden szacun... Samo życie...
Od roku z nią walczę. Były myśli samobójcze, raz było nawet blisko...
Biorę leki, jest lepiej ale z erekcją gorzej. Ech...
Panowie, nie dajcie się. Pętla to najgorsze wyjście, zawsze można znaleźć kogoś do szczerej rozmowy. Także tu.
Są też darmowe infolinie pomocy psychologicznej.
Biorę leki, jest lepiej ale z erekcją gorzej. Ech...
Panowie, nie dajcie się. Pętla to najgorsze wyjście, zawsze można znaleźć kogoś do szczerej rozmowy. Także tu.
Są też darmowe infolinie pomocy psychologicznej.
Wracając do tytułowej depresji na forum...
Na czy to polega, pytam bo za cholerę nie wiem co to jest.
Owszem tutaj spotkałem się z wieloma wielce dziwnymi wpisami kobiet i nawet dostałem po łapach ze względu na komentarze, ale i tak nie wiem o co chodzi.
Z tego co wiem problemy psychiczne i psychologiczne leczy się w gabinetach fachowców, a nie na forach.
Na czy to polega, pytam bo za cholerę nie wiem co to jest.
Owszem tutaj spotkałem się z wieloma wielce dziwnymi wpisami kobiet i nawet dostałem po łapach ze względu na komentarze, ale i tak nie wiem o co chodzi.
Z tego co wiem problemy psychiczne i psychologiczne leczy się w gabinetach fachowców, a nie na forach.
Zdziwisz się, ale czytałem ostatnio wyniki badań, z których wynika, że pomoc otoczenia jest skuteczniejsza w zapobieganiu samobójstwom niż medyczna
Bezsprzeczny fakt!
Z tego co wiem ponoć kobiety dzielą się na trzy internetowe grupy
- Jedna stara się przekonać odbiorców o własnym poświeceniu sie związkowi i oczekuje "aplauzu"
- Inna gra role (własną) super żeńskiego człowieka made in jej matka - sprzed 40 lat
- A jeszcze inne skarzą się, nie zdając sobie sprawy iz ich własne IQ znajduje sie na poziomie 70.
Z tego co wiem ponoć kobiety dzielą się na trzy internetowe grupy
- Jedna stara się przekonać odbiorców o własnym poświeceniu sie związkowi i oczekuje "aplauzu"
- Inna gra role (własną) super żeńskiego człowieka made in jej matka - sprzed 40 lat
- A jeszcze inne skarzą się, nie zdając sobie sprawy iz ich własne IQ znajduje sie na poziomie 70.
Depresja to jeden z etapów (czwarty) przeżywania straty według Kubler-Ross. Następnym etapem jest akceptacja, pogodzenie się ze stratą. Ja ten etap osiągnąłem, choć przyznaję, nigdy głębokiej depresji nie miałem.
Z leczeniem w gabinetach psychologów byłbym ostrożny. Psycholog to w istocie coach i może pomóc osobie zmotywowanej do zmiany. Psychologowie powinni zajmować się zasadzie tylko osobami z pojedynczymi zaburzeniami psychiczne.
Dla osób przegranych, dla osób z wieloma problemami psychicznymi, myślami "s" konieczna jest raczej konsultacja psychiatryczna i farmakoterapia, aniżeli rozmowa z psychologiem.
Pogodzenie się ze stratą oznacza wyzwolenie się. Po prostu nie będzie mu dane to, ci jest udziałem innych. Trudno.
hematoonkologia.pl
Psychoterapeutka: pogodzenie się ze stratą daje nam wiele nowych możliwości
Hematoonkologia.pl - portal edukacyjny zajmujący się tematyką rozrostowych chorób hematologicznych skierowany do lekarzy i pacjentów.
hematoonkologia.pl
Po wojnie nie było czasu na przeżywania depresji. Podstawowym problemem depresantów jest brak pracy. Mając zajętą głowę i ręce, nie myśli się o tym, co się straciło.
Trzeba nauczyć się godzić z utratą. Wtedy życie jest bardziej znośne.
Hmm dość szeroki temat do obgadania. Specyficzne myśli hmm
- coś, co kiedyś mnie motywowało teraz staje się bezcelowe (praca, utrzymywanie znajomości)
- obojętność, bierność, znieczulica (zachowania ludzi typu manifestacje nie maja dla mnie znaczenia)
- przechodzenie obojętnie wobec krzywd ludzi - wzrost egoizmu
- nerwica natręctw
- brak koncentracji (zapominam podstawowych słów)
- dziwne myśli typu ,,przechodzę na zielonym świetle i dziwie się, ze nikt mnie nie przejechał,,
- zaburzenia snu (częste drzemki, bo nie mogę funkcjonować w dzień tak jak w nocy)
- brak przyjemności z seksu (już nawet nie oglądam porno)
- zaniżona samoocena spowodowana braku milionów na koncie
- wiele wiele innych rzeczy
Wg mnie depresja nie istnieje, tylko ludzie za mało posiadają i żyją w toksycznym środowisku.
To prawda. Otoczenie jest kluczowe. Ale przy poważnym rozstrojeniu organizmu zazwyczaj istotne są odpowiednio dobrane tabsy, żeby wszystko poukładać. A Otoczenie musi przede wszystkim wiedzieć z czym ma do czynienia i jak postępować. a zazwyczaj nie ma pojęcia i rzuca działającymi odwrotnie banałami w stylu ogarnij się lub weź się w garść. To jest jak polecanie choremu na nowotwór gardła, żeby pił więcej wody, to przepłucze wszystko i mu przejdzie, a tak w ogóle to wymyśla. A potem znajduje się domownika na sznurze w piwnicy, albo zapija się na śmierć. O tym, że depresja to nie bajki nieudaczników wie każdy kto się z nią zetknął na prawdę. I nie musi mieć w ogóle podstaw w życiowych niepowodzeniach czy tragediach. W ogóle uważam, że człowiek, który tego nie doświadczył nie ma na ten temat wiele do powiedzenia - no może jedynie przekonanie, że coś takiego jest albo nie ma.
Tak BTW jeżeli ktoś ma problem i chce o tym pogadać, to nie będę uciekał
Ja mam stany depresyjne już od dawna, ostatnio się bardzo nasiliły. Głównie to wina tego, że jestem za dobra dla ludzi, a potem nikt tego nie docenia, i traktują mnie jak gówno. Większość ludzi jest raczej niewdzięcznych, a przynajmniej ja tak trafiam 
A że mam tendencję do przejmowania się wszystkim i przeżywania złego, to często wychodzę na tej dobroci jak Zabłocki na mydle.
A że mam tendencję do przejmowania się wszystkim i przeżywania złego, to często wychodzę na tej dobroci jak Zabłocki na mydle.Ja miałem trochę podobnie. Bycie dobrym i miłym dla innych, to wartość, a nie grzechJa mam stany depresyjne już od dawna, ostatnio się bardzo nasiliły. Głównie to wina tego, że jestem za dobra dla ludzi, a potem nikt tego nie docenia, i traktują mnie jak gówno. Większość ludzi jest raczej niewdzięcznych, a przynajmniej ja tak trafiam
Tylko, że czasem i ono ma chore podstawy o czym my sami zwykle nie wiemy i to tam trzeba szukać źródła. Dobroć i grzeczność są wartościowe jeśli są świadomym wyborem, a nie czymś do czego pcha cię jakaś wewnętrzna siła. I uwierz, że wtedy człowiek przejedzie się na tym dużo mniej razy. Wiem, że to brzmi przewrotnie Nie będę zaśmiecać wątku, ale w temat mogę wejść bardzo głęboko Podobne tematy
Podobne tematy
-
-
Którego przedstawiciela płci przeciwnej z forum byście wyruchały?
- Started by Blackswan
- Odp: 24
-
-
-
Nie dołączyłeś do żadnego pokoju.