Mam trudności z cytowaniem Twojego postu, a wiec starą sprawdzona
przez wieki metoda ręcznie wklejam cytaty:
...Ja byłem w roczniku, który zaczynał mieć przedmiot nazwany przygotowanie do życia w rodzinie ... prowadzony przez księdza lub siostrę zakonnicę...
To ze zrozumiałych względów zostawię bez komentarza, ja również bylem w jakiś sposób zmuszany do przyjęcia ich stanowiska, ale... ale dziewczyny z naszej paczki...
i dziadkowie i rodzice potrafili na swój sposób wyprostować sens mojego istnienia na Ziemi. Bez ogródek ale w oparciu o historie rozwoju naszej kultury.
Dość powiedzieć, ze dużo później, kiedy na stoku lekko popsuła mi się noga i narta mi uciekła i po jakimś czasie wylądował czerwony helikopter, a po opadnięciu chmury śnieżnego pyłu pochyliła się nade mną twarz młodej lekarki, wydusiłem z siebie protest, bo i nie było czym oddychać, ale kiedy skojarzyłem pochylana nad mną twarz... Tja, zapomniałem o narcie i bólu i jedyne co wycharczałem to:
- Jessssssu, ależ ty masz piękne cycki!
Bo i miała! To była dziewczyna z naszej paczki. I jedna z moich miłości do końca życia.
Wiesz co mi powiedziała?
- Jak ja cie połamie to żaden chirurg na świecie cie nie złoży. Jestem mężatką!
Czyż nie jest to piękne?
Wychowanie bez jedynie słusznych prawideł...
Brakuje mi w najstarszych klasach przedmiotu do przygotowania do dorosłego życia - tu wszystko co może się przydać kiedyś w życiu i typowe tematy, z którymi nagle człowiek się zderza wchodząc w dorosłe życie np. sposoby zabezpieczania się, niebezpieczeństwa braku zabezpieczania się, a także tematy bardziej formalne, jak napisać CV, gdzie uzyskać daną pomoc, co jeśli zobaczymy jak ktoś upada, pierwsza pomoc etc.
U nas nie jest to przedmiot, to są tylko dodatkowe godziny poświęcone na rozmowy o pułapkach życia. Miedzy innymi rowniez o używaniu Smartphone i roli reklam w naszym życiu. Reszta, pozostałość, uzupełnienie leży już po stronie rodziców. I tutaj, im niższe IQ tym gorszy start dzieci w dorosłe życie.
.
