Poliamoria

[Jackson]

Kto co myśli o poliamorii? Nie mylić z poligamią! Być może ktoś miał doświadczenie lub chciałby znaleźć taki związek

 

[Miglanc76]

Temat ciekawy. Chyba to mam. Miałem kilka fajnych związków i dalej w miarę utrzymujemy kontakt pomimo że jestem obecnie żonaty i żonkę też kocham. Serduszko dalej też puka do innych

 

[GentlamanPiotr]

Że to ciekawe, chodź nie dla każdego. Na pewno trudniej jest się odnaleźć gdyż wielu ludzi zapewne woli związki monogamiczne.

 

[Miglanc76]

Że to ciekawe, chodź nie dla każdego. Na pewno trudniej jest się odnaleźć gdyż wielu ludzi zapewne woli związki monogamiczne.

No masz rację ale co poradzisz jak dusza rogata

 

[Barteq1]

Niestety, na raz jestem w stanie kochać tylko jedną osobę. Tak sobie myślę, że np. w fazie wygaszania swoich uczuć do danej osoby, np. po koszu zdolność do kochania dwóch osób na raz by mi bardzo pomogła w zaoszczędzeniu czasu.

 

[NaWesoło]

Generalnie sprawa jest przejebana i ciągle ma się wrażenie bycia nieakceptowanym i niezrozumianym.

 

[Miglanc76]

Eno spoko, to schorzenie nie jest takie straszne, da się z tym żyć

 

[007regis]

Ja mam podobnie jak Barteq1. Jak kocham to tylko jedną.

​

 

[niezrozumiana]

Tak sobie kiedyś myślałam że mogłoby być fajnie posiadać dwóch, trzech facetów

 

[stroiczek]

Konsumpcja pornografii w młodym wieku, a było to w XX w., skutecznie pozbawiła mnie złudzeń co do miłości w układzie dwuosobowym. Tym bardziej trudno mi sobie wyobrazić miłość do kilku osób naraz.

 

[D'Arc]

Z tego co mówią psychologowie wynika, że nigdy nie powinniśmy traktować jednej osoby jako zaspokajacza naszych wszystkich potrzeb. Czy powinno się to odnosić do potrzeby miłości? Według mnie w bardzo długich związkach, to jest normalne, że pojawiają się zauroczenia innymi osobami. Czy te osoby, które tego doświadczają mają sobie wyrwać serce i udawać same przed sobą, że coś takiego nie miało miejsca? Ciężka jest to pigułka, ale myślę, że o wiele mniej żalu i rozczarowań nas czeka, gdy zdamy sobie z tego sprawę. Nikt, nawet mąż/żona nie jest naszym emocjonalnym niewolnikiem i własnością - stąd moim zdaniem ta cała poliamoria ma rację bytu (szczególnie, że żyjemy coraz dłużej), ale jednocześnie nie jest łatwa (chyba tylko dla osób z ogromną pewnością siebie).

 

[energetyczny]

Tak sobie kiedyś myślałam że mogłoby być fajnie posiadać dwóch, trzech facetów

zgłaszam się na jednego z nich

 

[niezrozumiana]

Z tego co mówią psychologowie wynika, że nigdy nie powinniśmy traktować jednej osoby jako zaspokajacza naszych wszystkich potrzeb. Czy powinno się to odnosić do potrzeby miłości? Według mnie w bardzo długich związkach, to jest normalne, że pojawiają się zauroczenia innymi osobami. Czy te osoby, które tego doświadczają mają sobie wyrwać serce i udawać same przed sobą, że coś takiego nie miało miejsca? Ciężka jest to pigułka, ale myślę, że o wiele mniej żalu i rozczarowań nas czeka, gdy zdamy sobie z tego sprawę. Nikt, nawet mąż/żona nie jest naszym emocjonalnym niewolnikiem i własnością - stąd moim zdaniem ta cała poliamoria ma rację bytu (szczególnie, że żyjemy coraz dłużej), ale jednocześnie nie jest łatwa (chyba tylko dla osób z ogromną pewnością siebie).

Zgadzam się z Tobą. Ja uważam że w związku i małżeństwie powinniśmy szanować się wzajemnie. I co jakiś czas wzniecać ogień