Oziębłość seksualna jest zaburzeniem, w którym stwierdza się spadek poziomu potrzeb seksualnych, osłabienie reakcji seksualnych oraz brak satysfakcji po współżyciu.
Oziębłość seksualna może być pierwotna lub wtórna. Pierwotna występuje od czasu inicjacji seksualnej, a wtórna oznacza, że w przeszłości istniał okres w którym pacjentka miała chociaż jeden orgazm w kontakcie seksualnym z partnerem niezależnie od rodzaju stymulacji.
Należy ją różnicować z tzw oziębłością rzekomą - gdy kobieta ma zdolność podniecania i przeżycia orgazmu ale w wyniku niewiedzy lub złego pobudzania nie potrafi przeżyć orgazmu, z dysharmonią seksualną - niewłaściwa kultura współżycia, brak zaangażowania wobec partnera, z brakiem rozbudzenia seksualnego kobiety, z infantylizmem seksualnym, z hipolibidemią.
Leczenie wymaga porady specjalisty psychologa z certyfikatem seksuologicznym lub lekarza seksuologa.