Penis mojego chłopaka ma 13 centymetrów czy to dużo i czy tym może mnie zadowolić????? :?:
Penis 13 cm
- Rozpoczęty przez agnieszka17
- Rozpoczęty
- Status
To zalezy od Twoich wymogow i Jego umiejetnosci w dawaniu przyjemnosci Kobiecie. Swoja droga nastawienie tez ma duze znaczenie - jesli sie uprzesz na "nie", to pewnie zachwycona nie bedziesz...
Przyjemnosc Kobiecie mozna sprawic tez jezykiem. Moj jezyk ma mniej, niz 13 cm.
Przyjemnosc Kobiecie mozna sprawic tez jezykiem. Moj jezyk ma mniej, niz 13 cm.
Wszystko w swoim czasie., bo wynika z tego że jeszcze nie próbowaliście. na początku to mało który facet mało którą dziewczynę potrafi zadowolić. Tu potrzeba wzajemnego poznania się blizszego (głębszego). Czasem jakieś takie nie wiadomo co trwa nawet pół roku zanim dojdziecie do jakichś wspólnych wniosków.
A tak szczerze to pochwowy orgazm dostaje bardzo znikoma liczba kobiet także penis jakby gra małą rolę. Gorzej jest jak kobieta jest za luźna dla penisa.
A tak szczerze to pochwowy orgazm dostaje bardzo znikoma liczba kobiet także penis jakby gra małą rolę. Gorzej jest jak kobieta jest za luźna dla penisa.
eh.. już był taki temat.. i doszłyśmy z dziewczynami do wniosku że nie długosć sie liczy a umiejętności ktore każdy prędzej czy później nabywa 
tkanka mięśniowa pochwy kobiety jest bardzo rozciagliwa, i zawiera włókna elastyczne.. dzięki czemu dopasowuje sie do rozmiaru członka
tkanka mięśniowa pochwy kobiety jest bardzo rozciagliwa, i zawiera włókna elastyczne.. dzięki czemu dopasowuje sie do rozmiaru członka OK. A ja gdzie mam nabyć te umiejętności, jak nieliczne dziewczyny w moim otoczeniu -mam przyjaciółkę mężatkę, a poza tym prawie samych kumpli--traktują mnie jak idiotę, nieroba i wymagają ode mnie długiej listy osiągnięć zawodowych, społecznych, naukowych i intelektualnych na pierwszej randce?!Jak recruiter w PriceWaterhouseCoopers http://www.pwc.com na wysokie stanowisko menedżerskie [na szczęście w kancelariach prawniczych nie ma tak idiotycznych kryteriów] Sam sobie jestem winien, wiem- nikt normalny nie jest rozwodnikiem, skoro rozstaliśmy się, to jest coś we mnie nie tak, jestem osobą bezwartościową i zasługuję na potępienie- tak uważa część kobiet- one uważają tak, że facet może mieć przed taką i 1000 panienek w łóżku- ale nie na stałe. Narzeczoną taka kobieta jeszcze przeboleje, ale byłej żony już nie. Bo wiele dziewczyn chce być w życiu partnera tą "pierwszą i jedyną"-pierwszym i jedynym stałym związkiem-- i żeby on był jej pierwszym i jedynym kochankiem i umiejętnie, cierpliwie i czule wprowadził ją w świat wyrafinowanego seksu. Wynika to z tego, iż wiele dziewczyn jest tak wychowywana w domu- takie treści kładą im do głów matki oraz takie treści wyczytują z "Harlequinów" czy też wiktoriańskich romansów.
Są dziewczyny, zwłaszcza młode, niedojrzałe, dla których mniejszym wstydem jest być kochanką żonatego mężczyzny niż wyjść za mąż za rozwodnika. Bo z tego może być zadowolona matka tej dziewczyny i/albo jej przyjaciółki, koleżanki, znajome- a ich opinią się ona bardzo często kieruje i pod kątem tej opinii dokonuje wyboru partnera. A "co ludzie powiedzą?!- to jest odwieczna motywacja wyboru partnera, szczególnie silna u kobiet. Stąd też większość z nich nie chce wyjść za mąż za mężczyznę równego im lub niższego od nich statusem społecznym, majątkowym, zawodowym, intelektualnym, edukacyjnym. Odwrotnie- bardzo chętnie.
Pozdrawiam.
PS. Moje poglądy są moimi prywatnymi poglądami i mogą to być kompletnie niereprezentatywne, krzywdzące Was, Panie, uogólnienia. Mogę się mylić i często się mylę. Tak więc, przepraszam.
PPS. Może się orientujecie, co trzeba zrobić, zeby kogoś poznać?!
Ja wiem, iż: po pierwsze, po prostu być sobą; po drugie: kolegować się i kumplować z jak największą liczbą kobiet. Takie znajomości często przekształcają się w coś więcej [odnośnie recruitingu: jest to "awans wewnętrzny", gdy ogłoszenie matrymonialne, często dane przez kobietę pro forma, żeby ludzie nie gadali i matka nie naciskała, to jest "konkurs na stanowisko"- w tym wypadku partnera do stałego związku]
A dalsze sposoby?!Napiszcie, proszę.
Są dziewczyny, zwłaszcza młode, niedojrzałe, dla których mniejszym wstydem jest być kochanką żonatego mężczyzny niż wyjść za mąż za rozwodnika. Bo z tego może być zadowolona matka tej dziewczyny i/albo jej przyjaciółki, koleżanki, znajome- a ich opinią się ona bardzo często kieruje i pod kątem tej opinii dokonuje wyboru partnera. A "co ludzie powiedzą?!- to jest odwieczna motywacja wyboru partnera, szczególnie silna u kobiet. Stąd też większość z nich nie chce wyjść za mąż za mężczyznę równego im lub niższego od nich statusem społecznym, majątkowym, zawodowym, intelektualnym, edukacyjnym. Odwrotnie- bardzo chętnie.
Pozdrawiam.
PS. Moje poglądy są moimi prywatnymi poglądami i mogą to być kompletnie niereprezentatywne, krzywdzące Was, Panie, uogólnienia. Mogę się mylić i często się mylę. Tak więc, przepraszam.
PPS. Może się orientujecie, co trzeba zrobić, zeby kogoś poznać?!
Ja wiem, iż: po pierwsze, po prostu być sobą; po drugie: kolegować się i kumplować z jak największą liczbą kobiet. Takie znajomości często przekształcają się w coś więcej [odnośnie recruitingu: jest to "awans wewnętrzny", gdy ogłoszenie matrymonialne, często dane przez kobietę pro forma, żeby ludzie nie gadali i matka nie naciskała, to jest "konkurs na stanowisko"- w tym wypadku partnera do stałego związku]
A dalsze sposoby?!Napiszcie, proszę.
- Status
Nie dołączyłeś do żadnego pokoju.