Rozbawiona twarz Dzidka niespodziewanie zmieniła się w śmiertelnie poważną.
– Rany, kobieto, jak ty wyglądasz, taka… taka… taka półzaszczana.
Podszedł do niej i niespodziewanie włożył lewą rękę, bo w prawej trzymał kosę, pod czerwoną spódniczkę, łapiąc za majty. Zaskoczona dziewczyna z piskiem odskoczyła, pozostawiając na dłoni Śmierci mokry – i nie ma co ukrywać – śmierdzący ślad.
Niestety, zapomniała, że jeden but miała niekompletny i że była ululana, więc był to z jej strony ruch wyjątkowo ryzykowny i zakończył się tym, czym musiał. Runęła na tyłek z rozchylonymi nogami.
Na ten widok Dzidek porzucił kosę i padł na kolana, akurat między nogami dziewczyny. Ponownie sięgnął, tym razem obiema rękami pod spódnicę, która akurat niczego już nie była w stanie osłonić i ściągnął jej mokre majtki, odrzucając z obrzydzeniem.
Oczywiście dziewczyna próbowała się bronić, ale jej stan ululania i pozycja niemal leżąca, nie sprzyjały obronie majtek, delikatnie mówiąc. Zresztą, jako narrator mogę stwierdzić, że nie było czego bronić. Fuj!
– Musimy iść pod prysznic! – Twardo zdecydował Dzidek.
– Jak to młyyy? – wybełkotała.
– No tak, sama w tym stanie nie dasz rady się umyć, a musisz!
– A niby w jakim stanie? – nie kontaktowała, a właściwie półkontaktowała.
– W stanie upadłości fizycznej i moralnej! – odpowiedział rzeczowo Dzidek, po czym zaczął ją rozbierać.
Nie miała siły, by się mu przeciwstawić. Całą energię oporową zużyła na obronę majtek, nieskuteczną zresztą.
– Idziemy pod prysznic – stęknął Dzidek, bo z wysiłkiem próbował ustawić dziewczynę do pionu fizycznego. O pionie moralnym mowy być nie mogło.
– Ale będziemy musieli przejść przez salę balową, bo prysznic jest… – zapiszczała z trwogą.
– To co?
– Dzidek, jak to co?! Nie widzisz, jestem naga!
– Widzę – odpowiedział Dzidek, ugniatając swój rozporek, jakby coś go tam uwierało.
– Tam jest pełno ludzi! – Spojrzała na niego przerażona.
Ma oczy jak Czerwony Kapturek, gdy zobaczył wilka – niespodziewanie taka myśl przemknęła Dzidkowi przez głowę. – Wilka, to dopiero zobaczysz, jak zdejmę spodnie, he, he – zaśmiał się w duchu. Głośno jednak powiedział, bagatelizując nagość dziewczyny:
– O tam, wszyscy są już pijani. Nikt nie zauważy. Przemkniemy szybciutko.
– Jednak ktoś może…
– Nie przejmuj się, powiem… Powiem, że jesteś moim kumplem przebranym za gołą laskę. Przecież to bal przebierańców!
Wyszło trochę więcej niż trzy zdania 
), więc odstaw to zabawne…co to właściwie jest? Duuuży scyzoryk na patyku??! I weź się do roboty wreszcie! - jej reakcja była zupełnie abstrakcyjna, z tego całego strachu nie była racjonalna z żadnym razie.
