Sytuacja sprzed około miesiąca/półtora
Wracałam z pikniku za miastem. Wieczór zbliżał się nieubłaganie, a korki na drodze do domu zdawały się nie mieć końca. Po wypiciu kilku butelek lemoniady poczułam coraz bardziej natarczywą potrzebę załatwienia się. Początkowo próbowałam to zignorować.
Zdesperowana, zjechałam na mały, leśny parking. W okolicy nie było żywej duszy, więc uznałam, że nikt nie zauważy. Zajrzałam w głąb lasu i upewniwszy się, że nie widać nikogo, zsunęłam spodnie i przykucnęłam za krzakiem.
Odetchnęłam z ulgą gdy zaczęłam sikać ale chwila spokoju została przerwana, gdy usłyszałam szelest liści. Zerwałam głowę do góry i zauważyłam faceta około 50.
Wysoki, w dżinsach i z plecakiem na ramieniu. Wyglądał na zaskoczonego, choć nie wydawał się przesadnie zakłopotany.
Poczułam jak się na mnie patrzy od stóp do głów, stal i się na mnie patrzał a ja nie mogłam zatrzymać strumienia. Próbowałam wstawać i się zasłaniać ale to na nic, byłam skazana aby się na mnie patrzał. Panowała cisza, niezręczna cisza. Po chwili zadał pytanie którędy do parkingu. Myślałam że wybuchnę wystarczyło się obrócić i było go widać. Gdy skończyłam szybko założyłam spodnie i prawie w biegu udałam się do auta. Mężczyzna dalej stał w tym miejscu i pewnie się zastanawiał co się stało
Wracałam z pikniku za miastem. Wieczór zbliżał się nieubłaganie, a korki na drodze do domu zdawały się nie mieć końca. Po wypiciu kilku butelek lemoniady poczułam coraz bardziej natarczywą potrzebę załatwienia się. Początkowo próbowałam to zignorować.
Zdesperowana, zjechałam na mały, leśny parking. W okolicy nie było żywej duszy, więc uznałam, że nikt nie zauważy. Zajrzałam w głąb lasu i upewniwszy się, że nie widać nikogo, zsunęłam spodnie i przykucnęłam za krzakiem.
Odetchnęłam z ulgą gdy zaczęłam sikać ale chwila spokoju została przerwana, gdy usłyszałam szelest liści. Zerwałam głowę do góry i zauważyłam faceta około 50.
Wysoki, w dżinsach i z plecakiem na ramieniu. Wyglądał na zaskoczonego, choć nie wydawał się przesadnie zakłopotany.
Poczułam jak się na mnie patrzy od stóp do głów, stal i się na mnie patrzał a ja nie mogłam zatrzymać strumienia. Próbowałam wstawać i się zasłaniać ale to na nic, byłam skazana aby się na mnie patrzał. Panowała cisza, niezręczna cisza. Po chwili zadał pytanie którędy do parkingu. Myślałam że wybuchnę wystarczyło się obrócić i było go widać. Gdy skończyłam szybko założyłam spodnie i prawie w biegu udałam się do auta. Mężczyzna dalej stał w tym miejscu i pewnie się zastanawiał co się stało
